Als je open staat voor een nieuwe interimopdracht zoals ik nu, dan is de “wie-heeft-je-bekeken”-functie van LinkedIn erg spannend: mensen hebben mij bekeken – beter nog: 30% meer mensen hebben mij bekeken dan vorige week!
Mijn gedachten gaan op de loop: “Wie is dat? Waarom bekijkt iemand mij? Zijn ze op zoek naar mij, heeft iemand mijn naam genoemd?”.
Mijn verbazing stijgt als je de spiegel omdraait en bekijkt , wie je bekeken heeft:
– een interim-bureau? – ja, dat begrijp ik.
– waarom bekijkt een Indiase webdeveloper mij? Komt dit meer omdat ik (nu nog!) digital manager ben van een bekend Nederlandsch A-merk?
– nee, maar dat verklaart weer wel al die account managers die hebben meegekeken –
– de volgende dan…..
Maar!
vóór je te weten komt wie nu allemaal het vlees keuren, bederft LinkedIn de peepshow: “Nog 205 personen hebben u bekeken. Bekijk de volledige lijst van 210 personen die uw profiel hebben bekeken in de afgelopen 90 dagen met LinkedIn Premium“.
Die Amerikanen hebben toch wel wat opgestoken van die bezoeken aan de Amsterdamse rosse buurt, dat moet ik ze nageven.
Terug naar de serieuze kant: ik geef het toe: ik voel mij aan de ene kant trots dat er belangstelling is. Aan de andere kant….voelt het toch als een veemarkt. Zeker als je leest bij een bekijker: “Dit lid wil anoniem worden weergegeven” – met zo’n leeg crimineel-profiel erbij. Alsof je door een groepje zonnebrillen bekeken wordt.
Maar dan herinner ik mij dat ik zelf op zoek was naar mensen en nee, dan wil je gewoon even kijken wat voor mensen er in de markt zijn – zonder gedoe. Want ooit was er een slimmerik de verbinding maakte tussen mijn naam, mijn Twitter-account en mijn telefoonnummer. En dan sta je met een mond vol tanden als iemand je belt en vraagt waarom je haar/hem net hebt bekeken, LinkedIn-stalker!
Okay – goed dan. Ik hou mijn nieuwsgierigheid voor mij.
Ik begrijp het. Neem je tijd in anonimiteit – bekijk mij dan maar.
Ik speel het kijkspel mee en wacht geduldig af – tot iemand het doek weghaalt voor een echte ontmoeting.
