Toen het internet opkwam heette het al snel : internet ontdoet je van tussenlagen. Want : de platenzaak ging weg; het reisbureau; het ticketbureau. Allemaal omdat we zelf goedkoper, makkelijker en sneller de weg direct naar de bron konden vinden.
Tussenlaag eruit, kosten lager : logisch.
Maar : zou hetzelfde lukken bij bankieren en verzekeren ? Vanaf de jaren ’80 is dit deels al gebeurd met de komst van direct verzekeraars als OHRA, FBTO, Centraal Beheer, etc.. Consumenten hoefden niet langer een intermediair in te schakelen (en de extra kosten te betalen) om een verzekering te verkrijgen.
Maar kan het nog verder ? Een aantal nieuwe sites denken van wel, zoals : Zopa, Proper, Circle Lending, Chipin, Fundable, etc.
Deze site gebruiken het principe van peer-to-peer om leningen te sluiten. Het lijkt eenvoudig : aan de ene kant iemand met geld, aan de andere kant mensen die geld willen lenen. Een site als Zopa zegt goede inzicht te hebben in de kredietwaardigheid van potentiele leners. Daarnaast worden geleende bedragen verdeeld over een groot aantal leners, waardoor het risico van slechte betalingen nog meer verspreid wordt. De transactie wordt geregeld en vanaf dat moment speelt Zopa voor een aantal mensen bank. En natuurlijk is het zelfde principe goed te gebruiken voor verzekeren.
Deze ontwikkeling sluit ngoed aan bij de social networks die her en der de grond uit worden gestampt : van Hyves, Orkut, Higerlevel, Myspace en OpenBC.
Maar denk ook aan minder duidelijke “communities” zoals die rond ID&T, MTV en TMF : het nieuwe web geeft mensen meer mogelijkheden om elkaar te vinden, informatie te delen en samen te werken. Waarom zou lenen daarn niet bij horen ?
Is dit een utopie ?
Laten we even teruggaan naar de oorsprong van lenen en verzekeren. De basis was ooit een groep mensen die elkaar genoeg kenden om geld te lenen en elkaar te “verzekeren”. De reden waarom de financiele industrie ging groeien, was dat steeds beter wist hoe je de kredietwaardigheid van iemand kon bepalen, ongeacht of je hem goed kende of niet.
En nu zijn we dus weer terug bij het kleine groepje. En als sites als Zopa inderdaad goed de kredietwaardigheid kunnen bepalen en de kosten veel lager kunnen maken, waarom zou het dan niet lukken ?
Ik zie je twijfelen, geef het toe. Maar wat als nu een van de meest gerespecteerde verzekeraars in de wereld al zo werkt ? En als die organisatie bovendien is ontstaan in een koffiehuis/kroeg ? Dan heb je een concrete beschrijving van Lloyd’s of London
Volgende keer : hetzelfde principe, maar dan om persoonlijke leningen te geven aan mensen in de Derde Wereld !
