Dit stukje schrijf ik op een totsenbord zo groot als een lucferdoos. Omdat mijn nagels niet zijn afgeknipt bij mijn polsen, zie je dat ik soms een letter mis. Verre van ideaal, maar als noodoplossing kan het er mee door. Ik stop nu omdat het turen naar het scherm wat migraine laat opkomen (next time doe ik weer gewoon)